Μια άγνωστη πτυχή της αρχαίας Ίκλαινας φέρνει στο φως ο αρχαιολόγος Μιχάλης Κοσμόπουλος (φωτο), καθώς “αποκαλύπτει” τον λόγο που οι Αμερικανοί χρηματοδοτούν τις ανασκαφές στην περιοχή.
“Ηταν μία από τις πρωτεύουσες του βασιλείου της Πύλου, το οποίο χωριζόταν σε δύο επαρχίες. Η δυτική διέθετε εννέα και η ανατολική επτά πρωτεύουσες, γεγονός που οφείλεται στο ότι το βασίλειο της Πύλου δημιουργήθηκε σταδιακά και καθώς οι τοπικοί ηγεμόνες κάθε πόλης πολεμούσαν με τους γείτονές τους. Ο ηγεμόνας που ζούσε στο λεγόμενο ανάκτορο του Νέστορα φαίνεται πως επικράτησε, αλλά διατήρησε την ανεξαρτησία των πόλεων που κατέκτησε δημιουργώντας ουσιαστικά μια πρώιμη ομοσπονδία. Είναι η πρώτη εμφάνιση ενός τύπου ομοσπονδιακού κράτους στον κόσμο και σε αναζήτηση της ρίζας του δικού τους κράτους οι Αμερικανοί χρηματοδοτούν αποκλειστικά τη συγκεκριμένη ανασκαφή” σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Κοσμόπουλος μιλώντας πρόσφατα στην εφημερίδα “Τα Νέα” για την πόλη που ήκμασε περί το 1300 π.Χ., έναν αιώνα νωρίτερα από την εποχή του λεγόμενου ανακτόρου του Νέστορα.
Η εικόνα του ξεχωριστού αυτού μυκηναϊκού κέντρου είναι κι εκείνη που δικαιολογεί την παρουσία της στον “κατάλογο των πλοίων” της “Ιλιάδας”, και μάλιστα ως “εύκτιτον”, δηλαδή ως καλοχτισμένη, 400 και πλέον χρόνια μετά την καταστροφή της, κι έτσι επιτρέπει στους επιστήμονες σήμερα να εντοπίσουν το αρχαίο της όνομα: “Μέχρι σήμερα η πρωτεύουσα a-pu2 (προφορά Αιπύ ή Αιφύ) που αναφέρεται στις πινακίδες Γραμμικής Β από την Πύλο δεν είχε καταφέρει να εντοπιστεί στον χάρτη. Δεδομένου όμως ότι σε όλες τις πινακίδες οι πρωτεύουσες εμφανίζονται πάντα με την ίδια γεωγραφική – ίσως και αξιολογική – σειρά και γνωρίζοντας ότι το Αιπύ βρίσκεται νοτίως του ανακτόρου του Νέστορα και ότι δεν είναι παραθαλάσσιο βάσει των στοιχείων των πινακίδων, συμπεραίνουμε ότι το μείζονος σημασίας μυκηναϊκό κέντρο της Ικλαινας ταυτίζεται με το Αιπύ” απαντά ο αρχαιολόγος και τακτικό μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών του Σεντ Λούις.
Σημειώνεται ότι την ξεχωριστή σημασία της αρχαίας Ίκλαινας επιβεβαιώνει, επίσης, η ξεχωριστή κυκλώπεια αρχιτεκτονική της, οι τοιχογραφίες, οι αστικές υποδομές, η οικιστική της οργάνωση, καθώς και ότι εκεί έχει βρεθεί η αρχαιότερη πινακίδα Γραμμικής Β, η οποία χρονολογείται περί το 1420-1370 π.Χ..
