Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στη Σαϊδώνα η εκδήλωση της Τ.Ε. Μεσσηνίας του ΚΚΕ για τα 70 χρόνια από την ίδρυση του Δ.Σ.Ε.. Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμούς από τον Σταύρο Ξυδέα, πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου Σαϊδώνας, και τον Πέτρο Ταβουλαρέα, πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας του χωριού. Στη συνέχεια, σε ιδιαίτερα φορτισμένο κλίμα, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου που φτιάχτηκε προς τιμήν του Δ.Σ.Ε. και του Κώστα Ξυδέα, Ταγματάρχη του Δ.Σ.Ε. και Διοικητή του Αρχηγείου Ταϋγέτου, από τους μαχητές του Δ.Σ.Ε. και συγγενείς του, Αγγελικούλα Ξυδέα και Μιχάλη Ξυδέα.
Ιδιαίτερη στιγμή της εκδήλωσης ήταν όταν η Αγγελικούλα Ξυδέα τραγούδησε το αντάρτικο του Δ.Σ.Ε. “Μια βραδιά στη Νάουσα με αστροφεγγιά ήρθαν οι αντάρτες κι έβαλαν φωτιά”.
Η εκδήλωση έκλεισε με ανάγνωση των νεκρών Σαϊδωνιτών την περίοδο 1940-1949 (7 την περίοδο 1940-1944 και 40 την περίοδο 1946-1949)
Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Κώστα Μπάτσικα, μέλος της Γραμματείας της Κ.Ε. του ΚΚΕ, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε: “Η επαναστατική στρατηγική του ΚΚΕ, οι εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια, για τα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ, τα συμπεράσματα που εξάγει από την ιστορία του ενώνουν την εργατική τάξη, δυναμώνουν τη συμμαχία της με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων για να αναμετρηθούν νικηφόρα με την αστική τάξη και την εξουσία της.
Κάποιοι βέβαια μπορεί να ήθελαν ένα ΚΚΕ να σαλιαρίζει με την παλιά και νέα σοσιαλδημοκρατία. Ένα ΚΚΕ να έχει ρόλο για την διαιώνιση του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, να επιδιώκει τον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού. Αυτό όμως φίλοι και σύντροφοι δεν υπηρετεί την εργατική, λαϊκή ενότητα και συμμαχία. Αυτό είναι ταξική συμφιλίωση που ισοδυναμεί με προδοσία των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Δηλώνουμε κατηγορηματικά στο όνομα της ιστορίας μας, των νεκρών μας, των ποταμών αίματος ότι το ΚΚΕ θα συνεχίζει να κρατά ψηλά τη σημαία της πάλης, δήλωση μετανοίας στην αστική τάξη δεν πρόκειται ποτέ να υπογράψει.
Με περίσσιο θράσος κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι νεκροί της ένοπλης πάλης, οι αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους στις φυλακές, τις εξορίες, στους τόπους εκτελέσεων ανήκουν σε όλους και δεν μπορεί να τους οικειοποιείται το ΚΚΕ. Βεβαίως ήταν αίμα από το αίμα και σάρκα από τη σάρκα του λαού μας που πολέμησαν και θυσιάστηκαν, έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για ιδανικά και αξίες που μπορούσε να εμπνεύσει μαζικά το λαό μόνο το ΚΚΕ.
Γιατί μόνο το ΚΚΕ ανεξάρτητα από λάθη και παραλείψεις σε όλη την ιστορική του διαδρομή, είχε σταθερό και αδιαπραγμάτευτο στόχο την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από την καπιταλιστική σκλαβιά.
Το ΚΚΕ μπορεί να γεννά ήρωες σαν τον Ηλία Νοέα και τον Κώστα Ξυδέα. Το ΚΚΕ μπορεί να γεννάει Μπελογιάννηδες. Το ΚΚΕ έχει το δικαίωμα αλλά κυρίως την υποχρέωση να τιμάει τους ήρωες τους γιατί το ΚΚΕ συνεχίζει αταλάντευτα να κρατά ψηλά τη σημαία που γράφονται τα πιο ψηλά ιδανικά που ενέπνευσαν χιλιάδες αγωνιστών σε όλη την εκατοντάχρονη πορεία του.
Το ΚΚΕ δεν οικειοποιείται τους νεκρούς αγωνιστές και συντρόφους. Κάνει κάτι πολύ πιο σημαντικό, πιο ουσιαστικά που δεν μπορούν να κάνουν άλλα κόμματα, οι δειλοί και οι φευγάτοι, οι λιποτάκτες του κομμουνιστικού κινήματος.
Συνεχίζει κάτω από δύσκολες συνθήκες να παλεύει για την δικαίωση, για να νικήσει το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού μας.
Από την προσπάθεια αυτή φυσικό ήταν να μην απουσιάσει και η φαιδρότητα ορισμένων που επιδιώκουν να επιτεθούν σήμερα στο Κόμμα μας λέγοντας ότι τι σχέση έχουν τα στελέχη μας σήμερα με τους μπαρουτοκαπνισμένους της περιόδου που τιμάμε.
Το ερώτημα βέβαια είναι τι σχέση με το μπαρούτι και τον καπνό έχουν αυτοί που το επικαλούνται επιτίθενται στο Κόμμα και τα στελέχη του για να κρύψουν τα σαλιαρίσματα με την παλιά και νέα σοσιαλδημοκρατία. Όσο για το Κόμμα μας, τα μέλη και στα στελέχη του, παλιά και νεότερα, μπορεί να μην γνωρίσουν το μπαρούτι και τον καπνό του εμφυλίου γιατί δεν είχαν καν γεννηθεί τότε αλλά όμως άντεξαν και δεν δείλιασαν στην φωτιά της αντεπανάστασης που παρέσυρε και έκαιγε ότι έβρισκε μπροστά της. Τότε που οι αντεπαναστατικές ανατροπές στην Σοβιετική Ένωση και σε άλλες σοσιαλιστικές χώρες έκαναν πολλούς να δειλιάσουν, να πανικοβληθούν και να βρουν καταφύγιο στην αγκαλιά της αστικής τάξης. Το Κόμμα και τα στελέχη του άντεξαν, τράβηξαν μπροστά συλλογικά και με πολύ κόπο, βγάλαμε συμπεράσματα για τις αιτίες της επαναστατικής θύελλας αλλά και από την ιστορία μας.
Ξέρουμε βέβαια ότι οι αντοχές αυτές οφείλονται στην μεγάλη παρακαταθήκη της εποποιίας του ΔΣΕ για να μείνει το Κόμμα μας όρθιο και αταλάντευτο.
Υπερασπίσαμε και υπερασπίζουμε τον σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε, υπερασπίζουμε μέχρι τέλους την ηρωική δράση του Κόμματος, υπερασπίζουμε τη κοσμοθεωρία μας, το μαρξισμό-λενινισμό. Δεν παρασυρθήκαμε από τα θέλγητρα της αστικής εξουσίας. Γι αυτό ακόμα και με κόστος απορρίψαμε την συμμετοχή σε κυβερνήσεις στα πλαίσια του καπιταλισμού και που θα ισοδυναμούσε με ιδεολογικό και πολιτικό αφοπλισμό της εργατικής τάξης σε ταξική προδοσία.
Χιλιάδες μέλη και στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της πάλης, πληρώνουν το τίμημα με απολύσεις, με μακροχρόνια ανεργία χωρίς να κιοτεύουν από τις δυσκολίες.
Κοπιάζουν νυχθημερόν για να ξεπεραστεί η άσχημη κατάσταση στο εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα, για να μπει σε πορεία ανασύνταξης και αναγέννησης. Συγκρούονται με την ηττοπάθεια και το συμβιβασμό, την καταλυτική επίδραση της αντεπανάστασης και της αρνητικής κατάστασης που υπάρχει στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.
Εμπνεόμαστε, φίλοι και σύντροφοι, διδασκόμαστε για να γίνουμε ακόμα πιο ικανοί, ακόμα πιο δυνατοί στη πάλη για την κατάκτηση της εργατικής, λαϊκής εξουσίας, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Έτσι τιμάμε τους νεκρούς μας.”
