Οι καταιγιστικές αποκαλύψεις για το κόστος της κατασκευής του οδικού άξονα Καλαμάτα – Ριζόμυλος με τη νέα χάραξη προκαλούν πλήθος ερωτημάτων. Το messiniapress αποτυπώνει όσα όλοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι ψιθυρίζουν, αλλά κανείς δεν τολμά να πει δημόσια.
Η ιδέα για την κατασκευή ενός νέου οδικού άξονα που θα συνδέει την Καλαμάτα με τη δυτική Μεσσηνία είναι παλιά. Τις τελευταίες δεκαετίες το θέμα απασχολεί τόσο του πολιτικούς παράγοντες του Νομού όσο και τους κατοίκους της περιοχής. Οι συζητήσεις και τα σχέδια που έχουν γίνει είναι πολλά, μα τίποτα από όλα αυτά δεν προχώρησε. Μέχρι που φτάσαμε στην στιγμή που ο αείμνηστος καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, αποφάσισε να χρηματοδοτήσει τη μελέτη για την κατασκευή του νέου οδικού άξονα. Τότε όλα άλλαξαν και οι πολιτικοί του νομού άρχισαν να βλέπουν με μεγάλο ενδιαφέρον το ζήτημα.
Το υπάρχον δίκτυο
Είναι σαφές ότι το υπάρχον οδικό δίκτυο που συνδέει την Καλαμάτα με τις τουριστικές περιοχές της δυτικής Μεσσηνίας μόνο ασφαλές και σύγχρονο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Τόσο ο δρόμος Καλαμάτα – Ριζόμυλος όσο και τα υπόλοιπα δίκτυα (Ριζόμυλος – Πύλος, Πύλος – Μεθώνη, Ριζόμυλος – Κορώνη και Κορώνη – Μεθώνη) συνθέτουν ένα οδικό δίκτυο που κάθε άλλο παρά ασφαλές είναι, που κάθε άλλο παρά βοηθάει στην τουριστική ανάπτυξη της Μεσσηνίας. Αυτή είναι η αλήθεια και κανείς δεν μπορεί να την παραβλέψει. Προφανώς, η απαίτηση του Νομού για εκσυγχρονισμό του οδικού δικτύου, πρώτα και κύρια για την ασφάλεια των οδηγών, είναι ένα αίτημα δίκαιο που ακουμπά σε υπαρκτά προβλήματα. Η ανάγκη αυτή όμως μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για την κατασκευή έργων που εκφεύγουν του λογικού κόστους και αγγίζουν ή σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούν το όριο της σπατάλης; Και ακόμα περισσότερο, έχει κανείς το δικαίωμα να υποστηρίζει την υλοποίηση ενός έργου που αφαιρεί από ολόκληρες περιοχές το νομού το δικαίωμα στην ανάπτυξη;
Η επέκταση της επένδυσης της ΤΕΜΕΣ
Είναι προφανές, ότι η υλοποίηση της ΠΟΤΑ Μεσσηνίας σε πλήρη έκταση (προσθήκη επενδύσεων σε Πύλο και Ριζόμυλο) δημιουργεί επιπλέον πίεση στην ανάγκη αναβάθμισης του οδικού δικτύου που συνδέει τις συγκεκριμένες περιοχές. Είναι τόσο προφανές αυτό που δεν χρειάζεται καμία περαιτέρω εξήγηση. Εκείνο που δεν είναι καθόλου προφανές, και εκθέτει το πολιτικό προσωπικό του νομού (βουλευτές, περιφέρεια, δημάρχους), είναι η λυσσαλέα επιμονή να κατασκευαστεί ένα έργο που θα στοιχίσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Αυτή η επιμονή σε συνάρτηση με τις επιχειρηματικά “θέλω” της ΤΕΜΕΣ δικαίως προκαλούν ερωτήματα στους κατοίκους της Μεσσηνίας. Αν, δε, στα πιο πάνω προσθέσουμε ότι η νέα χάραξη του δρόμου αντί να αποτελεί μοχλό ανάπτυξης για τις περιοχές τις οποίες διαπερνά, αποτελεί ουσιαστικά την ταφόπλακά τους, τότε τα ερωτήματα που αναφύονται είναι ακόμα περισσότερο δικαιολογημένα.
Παιδιά και αποπαίδια
Από την κατασκευή ενός τέτοιου δρόμου, θα σκεφτόταν κανείς, ότι ωφελημένη θα έβγαινε η περιοχή της Μεσσήνης, καθώς ο οδικός άξονας στο μεγαλύτερο μέρος του διέρχεται από περιοχές, παραλιακές μάλιστα, του δήμου. Είναι έτσι όμως ή τελικά ενδεχόμενη κατασκευή του συγκεκριμένου έργου θα αποτελούσε την ταφόπλακα της τουριστικής προοπτικής της συγκεκριμένης περιοχής; Οι γνωρίζοντες τα τεχνικά θέματα απαντούν το δεύτερο. Με σιγουριά αναφέρουν ότι η κατασκευή ενός δρόμου με τέτοια χαρακτηριστικά (ύψη, διατομές κλπ), ακόμα και με τις βελτιώσεις που έγιναν, όχι μόνο δεν θα δώσει αναπτυξιακή ώθηση στην περιοχή, αλλά θα την οδηγήσει σε απώλεια κάθε αναπτυξιακής προοπτικής. Αυτό γιατί επί της ουσίας ο οδικός άξονας όπως έχει σχεδιαστεί θα αποτελέσει ένα αδιαπέραστο τείχος που θα αποκόψει τη Μεσσήνη από τις παραλίες της. Ουσιαστικά ο οδικός άξονας που έχει σχεδιαστεί μετατρέπει το παραλιακό μέτωπο της Μεσσήνης στο “αποπαίδι” του νομού.
Πανάκριβη δρόμοι μόνο για την ΠΟΤΑ
Αυτό που συνάγεται από τα δεδομένα που υπάρχουν μέχρι σήμερα είναι ότι επί χρόνια έχει παγιωθεί μια αντίληψη στο νομό ότι τουριστική ανάπτυξη είναι μόνο ότι εξυπηρετεί την επένδυση της οικογένειας Κωνσταντακόπουλου. Με συνοπτικές διαδικασίες γίνεται προσπάθεια να επιβληθεί η κατασκευή πανάκριβων δρόμων (μόνο τα 15 χιλιόμετρα του Καλαμάτα – Ριζόμυλος θα στοίχιζαν 180.000.000 ευρώ) που θα εξυπηρετούν τον συγκεκριμένο επιχειρηματία. Και δεν φτάνει αυτό. Ουσιαστικά γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθούν δρόμοι που δεν θα δίνουν καμία προοπτική ανάπτυξης στις περιοχές τις οποίες διέρχονται. Δρόμοι σχεδόν κατά παραγγελία που ουσιαστικά λειτουργούν ως διάδρομοι αναγκαστικής μεταφοράς από και προς συγκεκριμένα σημεία του νομού. Προφανώς, αυτή η λογική δεν μπορεί να οδηγήσει συνολικά τη Μεσσηνία σε ανάπτυξη. Την ΤΕΜΕΣ και την οικογένεια Κωνσταντακόπουλου ναι, το νομό στο σύνολό του όχι.
Ο μύθος του ευεργέτη
Η λογική του ¨δίνω τα πάντα για να εξυπηρετήσω τα συγκροτήματα της ΠΟΤΑ” είναι μια λογική που επικρατεί πολλά χρόνια στη Μεσσηνία. Μάλιστα, προκειμένου η κοινή γνώμη να πειστεί γι όλα αυτά έχει χτιστεί ένας ολόκληρος μύθος για την προσφορά της επένδυσης στην οικονομική ανάπτυξη του Νομού. Πολλοί μιλούν για τις θέσεις εργασίας που “άνοιξαν”. Θαυμάσιο επιχείρημα! Θα ήταν ακόμα πιο θαυμάσιο αν διαθέταμε πλήρη στοιχεία για το πόσοι, πότε και με ποιες οικονομικές απολαβές απασχολούνται στα συγκροτήματα της ΤΕΜΕΣ. Δεν τα έχουμε, οπότε ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Άλλοι μιλούν για την ανάπτυξη του αεροδρομίου της Καλαμάτας. Και αυτό είναι θαυμάσιο επιχείρημα. Δεν λένε όμως οτι ο κ. Κωνσταντακόπουλος και η Aegean στην οποία είναι μέτοχος, χρησιμοποιεί μια κρατική υποδομή για το δικό του, πρωτίστως, επιχειρηματικό συμφέρον. Επίσης, εντέχνως κρύβουν ότι το αεροδρόμιο της Καλαμάτας ακόμα και σήμερα, παρά το γεγονός ότι έχει αναπτυχθεί, αποτελεί ένα από τα μικρότερα στην Ελλάδα σε απόλυτους αριθμούς επιβατικής κίνησης. Άλλοι μιλούν για την εμφανή ανάπτυξη της περιοχής που εκτείνεται από την Πύλο και φτάνει μέχρι το Ρωμανού, περιοχή που λειτουργεί η πρώτη φάση της επένδυσης. Εξαιρετικό επιχείρημα! Είναι αρκετό όμως αυτό για να δοθεί ένας ολόκληρος νομός ως “λάφυρο” σε έναν επιχειρηματία; Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε το τι έχει δώσει το κράτος στην οικογένεια Κωνσταντακόπουλου διαχρονικά (επιδοτήσεις, ειδικοί νόμοι κλπ) θα κατανοήσουν όλοι ότι τελικά το ισοζύγιο για το νομό δεν είναι αυτό που προσπαθούν να περιγράψουν πολιτικοί αλλά και ΜΜΕ.
Το νέο αφήγημα
Με όλα τα πιο πάνω κατά νου απαιτείται, κυρίως από τους πολιτικούς, αλλαγή νοοτροπίας. Η Μεσσηνία βρίσκεται μπροστά σε μια πρόκληση που δεν έχει να κάνει μόνο με την ανάπτυξη της ΠΟΤΑ. Η Μεσσηνία και το πολιτικό της προσωπικό πρέπει να απαντήσουν, αν θέλουν να υπηρετούν όλο το Νομό και όχι μια οικογένεια, σε ένα νέο στοίχημα, το στοίχημα της ανάπτυξης για όλους. Αυτό, σε μια εποχή που η οικονομική κρίση έχει γκρεμίσει τους μύθους των επενδυτών – θεών, πρέπει να αποτελέσει το νέο αφήγημα του Νομού. Το περιεχόμενο δε αυτού του αφηγήματος θα πρέπει να το “συντάξουν” οι πολιτικοί του τόπου. Η προοπτική του νομού είναι οι ασφαλείς και σύγχρονοι οδικοί άξονες για όλους, όχι οι δρόμοι μόνο για την οικογένεια Κωνσταντακόπουλου.
