Ανακοίνωση, με αφορμή τον θάνατο του αρχαιολόγου, Γ. Κορρέ, εξέδωσε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας.
Στην ανακοίνωση σημειώνεται:
«Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας αποχαιρετά με βαθύτατη θλίψη τον Ομότιμο Καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεώργιο Στυλιανού Κορρέ, που έφυγε από κοντά μας τη Δευτέρα 31 Μαρτίου 2025.
Διετέλεσε επί σειρά ετών τακτικός καθηγητής της Προϊστορικής Αρχαιολογίαςστη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ υπήρξε μεταξύ άλλων αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, της Ακαδημίας του Gothenburg και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Leibnizτου Βερολίνου.
Αφιέρωσε τη ζωή του στην Προϊστορική Αρχαιολογία του Αιγαίου, ενώ μελέτησε επίσης τον Νεοκλασικισμό και ανέδειξε τη ζωή και το έργο του Ερρίκου Σλήμαν λαμβάνοντας τιμητικά μετάλλια από την Ακαδημία Επιστημών του Βερολίνου, από τα Μουσεία Ankershagen, Neubukow, καθώς και το μετάλλιο του Ιδρύματος”Winckelmann-Gesellschaft”. Έλαβε επίσης το παράσημο Αξίας της κυβέρνησης Δυτικής Γερμανίας.
Ακάματος, προικισμένος με σπάνια ευφυΐα και ιδιαίτερο χιούμορ, ευρύτατη γνώση, μαχητικός και καινοτόμος πρέσβευε με την προσωπικότητά του ήθος, μεγαλοσύνη και σεβασμό. Δέθηκε και ταυτίστηκε με μοναδικό τρόπο με την Προϊστορική Μεσσηνία. Ανέσκαψε και ανέδειξε τα σημαντικότερα προϊστορικά κέντρα αυτής (Περιστεριά, Κουκουνάρα- Καμίνια, Βοϊδοκοιλιά, Παπούλια, Ρούτση – Μυρσινοχώρι, Χώρα –Βολιμίδια). Ευρήματα των ανωτέρω ανασκαμμένων θέσεων παρουσιάζονται στην περιοδική έκθεση που φιλοξενείται αυτή την περίοδο στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας, στην Καλαμάτα με τίτλο: «Πρίγκιπες της Πύλου: Θησαυροί της Εποχής του Χαλκού από τη Μεσσηνία». Υπήρξε πρωτοπόρος και οραματιστής και στη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς όταν ήδη τη δεκαετία του ’80 πρότεινε την ανάδειξη του παλίμψηστου της Βοϊδοκοιλιάς με τη δημιουργία υπαίθριου επιτόπιου μουσείου.
Υπήρξε ουσιαστικός σύμβουλος και συνεργάτης στην επανέκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου Πύλου στο Νιόκαστρο καθώς και στο ΓεωΑρχαιολογικό Πρόγραμμα Πύλου (2021-2025). Απολαυστικός στις περιηγήσεις του, ανεξάντλητος στη διήγηση, «άνθρωπος αρχείο», λάτρεψε με την πολυαγαπημένη του αρχαιολόγο και σύζυγό του Σοφία Ταράντου τους ανθρώπους και τους τόπους της Μεσσηνιακής γης, όπου αφιέρωναν μεγάλο μέρος από τη ζωή και τον χρόνο τους.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή και βαθύτατα συλλυπητήριά μας στους οικείους του και στους πολύτιμους συνεργάτες του.
Ας μας σκέπει όλους ως Γλυκύς, Απλούς, Αναντικατάστατος και Μέγας».
