Όποιος διαβάζει την ανακοίνωση των τιμητικών εκδηλώσεων για τη μάχη στο Μανιάκι και τη θυσία του Παπαφλέσσα και των ανώνυμων λοιπών αγωνιστών τρελαίνεται.
Επί σειρά ετών οργανώνονται δύο εκδηλώσεις με διαφορά ωρών,για να αποδοθούν τιμές στο ρασοφόρο τέκνο της Πολιανής και στους συμπολεμιστές τους, που το έλεγε η περδικούλα τους. Την 20η Μαΐου εκάστου έτους, χαράματα, στις οκτώ το πρωί, λειτουργία στο ναό της Αγίας Τριάδας στα Ταμπούρια Φλεσσιάδος, προεξάρχοντος του μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας και εν συνεχεία επιμνημόσυνη δέηση, κατάθεση στεφάνων εκφώνηση πανηγυρικών και τα λοιπά αρμόζοντα. Στις έντεκα παρά τέταρτο ακριβώς στο ναό της Ανάστασης στο Μανιάκι, όπου και ο ανδριάντας του Παπαφλέσσα, επανάληψη των εκδηλώσεων με πρωταγωνιστή όμως τον μητροπολίτη Μεσσηνίας. Εννοείται ότι οι δύο μητροπολίτες δεν συναντιούνται καν, απλώς με τα πλουμιστά άμφιά τους και μετά της κουστωδίας απολαμβάνουν τις χωριστές τελετουργίες, που όπως οργανώνονται δεν γίνονται για τον Παπαφλέσσα και τους συναγωνιστές τους, αλλά για την τέρψη των ως άνω θρησκευτικών ταγών.
Αντίστοιχο παράδειγμα δεν συναντάται,στην Ελλάδα,αλλά και στην οικουμένη όλη. Αντίστοιχη δημόσια γελοιότητα δεν οργανώνεται πουθενά αλλού. Ποιος άφρων νομίζει ότι οι αγωνιστές και ο Παπαφλέσσας,όταν θυσιάζονταν, τσακώνονταν για το αν θα πεθάνουν χάριν της Τριφυλίας και Ολυμπίας ή χάριν της Μεσσηνίας. Για μερικά Έψιλον πέθαιναν,όπως Ελευθερία, Ελλάδα, Ενότητα Εθνική. Ποιος άφρων ή ανιστόρητος οργανώνει αυτή τη μασκαράτα, που προσβάλλει τους ήρωες και το Παπαφλέσσα. Ποιος ξεχνάει, ότι αν ξύπναγαν οι ήρωες του Μανιακίου, θα τους έπαιρναν στα χουγιατά. Ποιος ξεχνάει αν φύτρωναν τα κόκαλα του Παπαφλέσσα, θα ξύριζε τους δύο μητροπολίτες, που σαν δύο ξένοι στον ίδιο νομό και νυν στην ίδια περιφερειακή ενότητα, διχάζουν και μοιράζουν μια θυσία, γινομένη από πολλούς, που ενώθηκαν εκείνη τη μέρα της 20ης Μαΐου 1825 για να είμαστε εμείς ενωμένοι και λεύτεροι.
Παναγιώτης Γιαννόπουλος
Δικηγόρος
