Η σιωπή Σταθόπουλου, Καφαντάρη και Τσώνη στις καταγγελίες για παράνομη μεταφορά σκουπιδιών, το “δις εξαμαρτείν” του δημάρχου Πύλου – Νέστορος και η …ακινησία των ελεγκτικών μηχανισμών.
Πίσω από το πέπλο σιωπής προσπαθούν να κρυφτούν τρεις δήμαρχοι της Μεσσηνίας (Σταθόπουλος, Καφαντάρης, Τσώνης) από τις χθεσινές καταγγελίες της Δήμητρας Λυμπεροπούλου για παράνομη μεταφορά σκουπιδιών από το δήμο Οιχαλίας στους δήμους Πύλου – Νέστορος και Μεσσήνης. Οι, κατά τα άλλα λαλίστατοι δήμαρχοι της Μεσσηνίας, μέχρι σήμερα δεν έχουν βρει ούτε μια λέξη να πουν για τις σοβαρές καταγγελίες της επικεφαλής των Οικολογικής παράταξης στο Περιφερειακό Συμβούλιο και φαίνεται ότι, κατά το κοινώς λεγόμενον, κάνουν την πάπια, περιμένοντας να ξεχαστεί το θέμα.
Το “δις εξαμαρτείν” του κ. Καφαντάρη
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που έρχονται στη δημοσιότητα στοιχεία για παράνομη μεταφορά σκουπιδιών από δήμο σε δήμο του Νομού. Ο δήμος Πύλου – Νέστορος εμπλέκεται σε ίδια υπόθεση, με το δήμο Οιχαλίας, η οποία έλαβε χώρα τον Απρίλιο του 2016. Μάλιστα, τότε είχαν συλληφθεί, στο πλαίσιο του αυτοφώρου, οδηγοί απορριμματοφόρων, καθώς και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος καθαριότητας, για παράνομη μεταφορά σκουπιδιών του δήμου Οιχαλίας στη χωματερή του Αγίου Νικολάου, στην Πύλο. Τη συγκεκριμένη υπόθεση είχε φέρει στο φως της δημοσιότητας ο επικεφαλής της ελάσσονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Πύλου – Νέστορος, Ηλίας Κανάκης. Έκτοτε, ωστόσο κανείς δεν έμαθε τι απέγινε η συγκεκριμένη υπόθεση.
Οι …αθόρυβοι ελεγκτικοί μηχανισμοί
Ερωτήματα προκαλεί και το γεγονός ότι οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους και της αυτοδιοίκησης εξετάζουν τις συγκεκριμένες καταγγελίες εντελώς …αθόρυβα. Τόσο αθόρυβα που κανείς αναρωτιέται αν τελικά πράττουν τα δέοντα ή όχι! Το ερώτημα που τίθεται, πλέον, είναι αν οι αρμόδιες υπηρεσίες θα προχωρήσουν στους αναγκαίους ελέγχους, προκειμένου να διαπιστωθεί αν όντως ευσταθούν οι καταγγελίες ή αν θα εξακολουθήσουν να έχουν το ρόλο του θεατή. Κάθε καθυστέρηση στην απάντηση του συγκεκριμένου ερωτήματος, όμως, εκλαμβάνεται ως συναίνεση σε μια ιδιότυπη πολιτική “ομερτά”, η οποία επικρατεί στο νομό Μεσσηνίας για το ζήτημα των σκουπιδιών και της μεταφοράς τους.
